2023-06-09 11:43:59
این تزی که ارائه میدم نیاز به بررسی بیشتر داره، ولی فعلا برای خودم قانعکنندهست، که: جغرافیا روی انعطافپذیری جامعه درباره تغییر، موثره.
اینکه تصاحب تایوان توسط چین، به اندازه فاجعه اوکراین مهم نیست، به این دلیله که تایوانیها غربیشدن رو یک آپشن میبینند، و خیلی وقتها انتخابش نمیکنند. و این مختص اونها نیست و نگاه خیلی از جوامع شرق آسیاست. چون از لحاظ جغرافیایی به غرب نزدیک نبودند که فیزیکی تحت تأثیرش باشند (و در اکوسیستم مشابه قرار بگیرند). اما اوکراینیها، هم در مجاورت روسها بودند، و نزدیک یک قرن تو همه جنگها و بدبختیها کنار همدیگه قرار گرفتند و با هم کشتند و با هم کشته شدند و با هم ساختند و با هم گند زدند، اما اروپا هم بیخ گوششون بود و لمسش کردند. غربی شدن برای اوکراینیها یک آپشن نبود، یک پشیمانی بود. مشابه چنین ندامتی بود که سی سال قبلتر باعث فرو ریختن دیوار برلین شد. دیوار در برابر موج ندامت دوام نیاورد.
اما آسیاییها این نگاه رو ندارند و فکر میکنند وارد یک بقالی شدن و سیستم مدیریت بالا به پایین شرقی، تو قفسهست، کنارش هم سیستم شفاف و لیبرال غربی قرار داره، و باید بر حسب «سلیقه» یکیش رو بردارند. برای همین ژانر مضحکی با عنوان «ما قسمتهای خوب غرب رو برمیداریم فقط» رایج شده.
برای همین فکر نمیکنم اگه چین تایوان رو تصاحب کنه، تایوانیها خیلی عزا بگیرند. چون حتی رویدادی در این حد تاریخی هم کافی نیست تا تغییر کنند.
و اما مثالهای نقضی که میتونید بزنید: ترکیه بغل گوش اروپاست ولی هنوز رویای احیای خلافت رو در سر داره، و از کوبا با قایق چهار ساعت راهه تا آمریکا.
کوبا مثل زندان اداره میشه و نظامیها اجازه اینکه مردم تجربه دیگهای داشته باشند رو به مردم نمیدن. مهاجری که با قایق فرار میکنه، از سگدو زدن برای غذا فرار میکنه. اینکه وقتی پاش به آمریکا رسید میفهمه تفاوت خیلی عمیقتر از فقط غذاست، یک اشانتیونه. همین مهاجران کوبایی الان از سفیدهای آمریکایی تعصب بیشتری دارند روی قانون اساسی آمریکا.
ترکیه با اینکه از لحاظ جغرافیایی مجاور اروپا بوده، اما اسلام امپریال باعث شد تمام محاسبات جامعهش متفاوت باشه. ترکها خودشون رو گیر افتاده بین دو سیستم نمیدیدند، که از یکی پشیمان شده و به دیگری روی بیارن. بلکه خودشون رو مدعی سیستم برتر میدونستند که از اسلام امپریالیستی بدست اومده.
7.5K views08:43